De coronaperiode zette de bezige Vera opeens stil. Met veel plezier werkte ze voor die tijd als vrijwilliger bij het Nederlands Instituut voor Beeld & Geluid en interviewde ze schrijvers in de lokale bibliotheek.
“Opeens had ik zeeën van tijd. Ik was eens gastvrouw geweest bij de cursus Vloggen voor Senioren en besloot dat spontaan te proberen. In die tijd werden we overspoeld door ellende via de televisie en internet, ik snakte naar iets positiefs.”
Vera vertelt in haar vlogs over de quarantaine, gaat voor het eerst videobellen en neemt haar kijkers mee naar buiten. “Veel ouderen gingen somberen in die tijd en ik wilde wat lichts brengen. Met mijn camera liep ik door Amersfoort, langs allemaal plekken die mensen een prettig gevoel geven.”
Zo ontmoette ze in de stad een man die haar vertelde dat zijn moeder was overleden en dat hij een jas liet maken van allerlei losse lapjes stof uit haar huis. ‘Mag ik met je mee om hem op te halen’, vroeg ik meteen. Dat bleek zo’n mooi moment. Zo rol ik van het ene avontuur in het andere.”
Ze gelooft dat je als oudere nieuwsgierig moet blijven. “Ga eropuit! Het leven heeft zoveel te bieden.”
