“Om de dag ben ik bezig met zwerfvuil prikken. Lachgasflessen, plastic flesjes, blikjes, ik ruim het allemaal op. Het statiegeld dat ik ermee ophaal, geef ik weer door aan de kerk of een goed doel.
En al ben ik niet zo mobiel, vanachter mijn pc en met de telefoon krijg ik toch veel voor elkaar. Want niets doen en toekijken, dat is niks voor mij. Ik bel de gemeente meteen op als ik een dumping zie en schrijf ingezonden brieven naar de krant.
De kracht van woorden zal ik nooit onderschatten. Ik heb lang contact gehad met een gedetineerde in de VS, die zelfs met hulp van mijn brieven vrij is gekomen. Twee keer in de week komt een elfjarige jongen bij mij die wat steun nodig heeft. Dan doen we een spel, lezen, rekenen of we gaan wat leuks doen. Ik help hem en tegelijkertijd haal ik er ook plezier uit
In mijn buurt wonen veel asielzoekers. Eén mevrouw help ik in het bijzonder. Zij komt uit een cultuur waar de mensen alles samen doen. Nu is ze hier alleen en moet ze moeilijke brieven in een andere taal lezen. Als je de mogelijkheid hebt om een ander te helpen, dan moet je dat doen. Ik vind het ook fijn als mensen voor mij klaarstaan.”
