Opgelost! Margriet houdt haar invalidenparkeerplaats

In augustus 2024 vraagt Margriet Mok vanwege haar medische geschiedenis een invalidenparkeerplaats aan bij de gemeente. Deze wordt toegekend. In september plaatst de gemeente voor de deur van haar appartementencomplex het bekende verkeersbord met daarop een rolstoel. En daaronder een bordje met het kenteken van haar auto.

Kort daarop verneemt Margriet via de bewonersapp en het mededelingenbord in de hal dat het bestuur van de Vereniging van Eigenaren (VvE) bij de gemeente bezwaar heeft gemaakt tegen het toekennen van deze parkeerplaats. Dit bericht komt voor haar als donderslag bij heldere hemel: ‘Niemand had mij geïnformeerd. Ik voelde me overstuur. Hoewel ik normaal goed voor mezelf kan opkomen, vond ik dat ik nu advies moest inwinnen.’

Geruststellen

Margriet neemt contact op met het ANBO-PCOB Adviesteam en consulent Erik Couturier pakt de zaak op. ‘Ik heb getracht haar wat gerust te stellen. Ik kon me namelijk niet voorstellen dat het bezwaar zou worden toegekend’, vertelt hij. Nog dezelfde dag belt de consulent met de juridische afdeling van de gemeente. ‘Een ambtenaar heeft me toen de procedure uitgelegd. Bezwaren op besluiten van de gemeente worden altijd behandeld door een bezwaarcommissie. De uitnodiging voor de bijeenkomst van deze commissie zouden wij vanzelf ontvangen.’

Persoonlijke titel

In de tussentijd hebben Margriet en Erik regelmatig contact. Tijdens de gehele doorlooptijd van de procedure zijn er verschillende ontwikkelingen. Zo wordt al snel duidelijk dat de VvE het bezwaar had ingediend zónder de leden daarin te kennen, vertelt Margriet. ‘Die waren het er ook lang niet allemaal mee eens. Sommige buren namen het voor mij op en noemden het een schande dat dit is gebeurd.’ Vervolgens trok de VvE het bezwaar in. En maakten enige bewoners op persoonlijke titel alsnog bezwaar, vervolgt Erik.

Hij vertelt dat de bezwaarmakers verschillende redenen aanvoerden voor hun verzet: ‘Zo trokken ze in twijfel dat mevrouw Mok niet in staat zou zijn om een afstand van meer dan honderd meter te overbruggen. Ze stelden dat er overdag voldoende openbare parkeerplekken zijn en dat er meerdere bewoners slecht ter been zijn. En ze voerden aan dat mevrouw jaarlijks enige tijd in het buitenland verblijft en de parkeerplaats dan niet nodig heeft.’

Zenuwen

De hoorzitting vond plaats in oktober, via MS Teams. Vooraf hadden Erik en Margriet deze goed voorbereid. Toch was Margriet nerveus, vertelt ze. ‘Gelukkig zaten we samen achter de laptop en kon Erik het van mij overnemen, als ik niet meer uit mijn woorden kwam.’ Margriet vertelde dat de gemeente, op basis van het medisch dossier, de parkeerplaats had toegewezen. ‘Deze is essentieel voor mijn mobiliteit en zelfstandigheid.’

Ruim twee weken na de hoorzitting komt het bericht dat het bezwaar van de medebewoners is afgewezen. ‘Het besluit om de parkeerplaats toe te kennen blijft dus gehandhaafd; een heel mooi resultaat!’, aldus Erik. Margriet is enorm blij met het goede nieuws. En dankbaar voor de hulp van Erik. ‘Zijn steun gaf mij zelfvertrouwen.’