Nachtwacht roept
Lausanne, in het Franstalige deel van Zwitserland, is een charmante, mondaine stad. Het voelt hier al wat zuidelijker aan, maar het regent pijpenstelen als we er zijn. Lekker dus om tijdens onze stadswandeling over- dekt te lopen onder de markttrappen (de Escaliers du Marché) naar de gotische kathedraal uit de 13de eeuw.
In de klokkentoren van dit grote bouwwerk bevindt zich een kamertje van waaruit een nachtwacht in de gaten hield of er geen brand was in de stad, of dat er geen vijanden op de stad afkwamen. Van tien uur ’s avonds tot twee uur ’s nachts riep deze wachter naar beneden dat het uur had geslagen. ‘C’est le guet, il a sonné l’heu- re.’ Nog steeds wordt deze traditie in ere gehouden en roept de nachtwacht dat er weer een uur voorbij is.
Wij maken het niet mee, want er wacht nog een bezoek aan de uitgestrekte wijngaardterrassen van Lavaux op de hellingen van het meer van Genève. We soppen over de steile paden tussen de wijngaarden door. Heel even nog verlicht de ondergaande zon het meer en de hellingen. Maar al snel wordt de regen ons te gortig en nemen we het treintje weer terug naar de stad.
