“Ik ben ook betrokken bij activiteiten van een psychiatrische instelling, ik breng en haal mensen naar voorstellingen, ik doe veel voor de kerk en schrijf voor het verenigingsblad van een museum.
Het helpen is me met de paplepel ingegoten. Al vanaf mijn zesde werkte ik mee in de bibliotheek. Ik hielp in de kinderkerk, deed CJV-jongerenwerk en heb vroeger kampen begeleid.
Mijn drie zussen, broer en ik zijn opgevoed met het idee: je bent er ook voor anderen. Als je om je heen kijkt en helpt waar je kan, dat doet al zoveel. Voor anderen en voor jezelf. Soms is een praatje of een lach al voldoende. Ik doe het niet om er zelf iets uit te halen, maar ik ben wel blij als mensen het waarderen. En ik vind het mooi om met iemand een band op te bouwen.
Tijd voor mezelf heb ik nu niet veel. Ik doe regelmatig een stapel ongelezen magazines weg omdat ik er niet aan toekom. Dus zo langzaamaan draag ik een aantal dingen over aan opvolgers. Maar vaste gasten van de Zonnebloem zal ik blijven bezoeken. En zolang het gaat, blijf ik ook in de wereldwinkel staan. Dat vind ik zo leuk.”
