04 juni 2024
Elke vier minuten belandt een 65-plusser op de Spoedeisende Hulp na een valongeval. Zo’n val kan grote gevolgen hebben, voor ouderen is vallen zelfs levensbedreigend.
Hoe kunnen we voorkomen dat we vallen? Of dat we niks breken als we vallen? Je leefstijl aanpassen, zeggen klinisch geriater Hugo Wijnen en osteoporoseconsulent Mariëlle van Echtelt in ANBO Magazine. Met kleine aanpassingen houden we onze botten in conditie en verkleinen we het risico op vallen en botbreuken.
Wijnen verklaart dat het groeiende aantal valpartijen vooral komt door vergrijzing: “Als je 65 jaar bent heb je jaarlijks 33 procent kans om te vallen, als je 75 jaar bent is dat 50 procent en als je 85 jaar bent is het 60 procent. Van de mensen die vallen, overlijdt vijf procent, meestal is dat door een gebroken heup of een ernstig herseninfarct.”
Ook als je niet overlijdt kunnen de gevolgen van vallen enorme impact hebben op je kwaliteit van leven. Vallen wordt best wel onderschat, maar is volgens Wijnen een serieus gezondheidsprobleem. “Het is belangrijk dat mensen zich de ernst van een val realiseren en op tijd stappen ondernemen om vallen te voorkomen.”
Wijnen zette in 2010 in het Rijnstate in Arnhem de geriatrische traumatologie-unit op, een ziekenhuisafdeling speciaal voor kwetsbare ouderen met een gebroken heup. Ook doet hij wetenschappelijk onderzoek bij deze doelgroep.
Omdat valgeschiedenis een grote risicofactor is, is landelijk afgesproken dat vijftigplussers die iets breken gescreend worden op hun botkwaliteit. Marielle van Echtelt is osteoporoseconsulente op de fractuur- en osteoporosepoli in het St. Antonius Ziekenhuis waar zulke onderzoeken worden gedaan. “Na je 45e verandert de botaanmaak. Voor die tijd is de aanmaak in balans met de afbraak, daarna wordt er meer bot afgebroken dan aangemaakt.”
Dat is een normaal proces dat ervoor zorgt dat de kwaliteit van je botten achteruitgaat. Als je osteoporose (botontkalking) hebt, is de kans dat je iets breekt als je valt veel groter. Echtelt: “Het verraderlijke is, dat je zelf niets merkt van dit proces. Het is daarom heel belangrijk om te onderzoeken hoe het gesteld is met je botkwaliteit, om te voorkomen dat je weer iets breekt. Dat onderzoek wordt gedaan door middel van een meting, waarbij een radioloog beelden van het heupgewricht en de ruggenwervels maakt en zo de botdichtheid meet.”
Direct naar
Lidmaatschap
Ledenservice
Advieslijn
Magazine
