‘Die fusie ging heel snel, precies het tegenovergestelde van het proces met KBO – met hen hebben we zeven jaar gepraat over een fusie die uiteindelijk niet doorging, maar met ANBO was het in een paar maanden beklonken. Dat betekent wel dat we nu nog volop bezig zijn met de invulling. We gaan nu pas inhoudelijk aan de slag. Dat is af en toe best lastig. ANBO en PCOB hebben natuurlijk een heel andere achtergrond en identiteit. Het is niet altijd makkelijk om die bij elkaar te brengen. Het is toch nog een beetje gescheiden. Met elkaar moeten we op zoek gaan naar een gemeenschappelijke identiteit zonder de eigen identiteit te hoeven opgeven.’
Mijn betrokkenheid is groot, met name bij de lokale afdelingen. Ik bezoek veel afdelingen en regionale vergaderingen en zou zo graag al die lokale afdelingen meekrijgen in het proces om in ieder opzicht één vereniging voor alle leden te worden. Dat is uiteindelijk het doel. Het heeft even geduurd, maar voor mij persoonlijk geldt dat mijn hart inmiddels echt bij ANBO-PCOB ligt. Ik ben ervan overtuigd dat de organisatie heel erg haar best doet om invloed uit te oefenen op de wet- en regelgeving voor alle leden.’
